መንእሰያትን ፖለቲካን

ኣእምሮ መንእሰይ ንኹሉ ክፉት እዩ። ንጽቡቕ ይኹን ንሕማቕ። ኣብ ግዜ ደርጊ ትኩስ ሓይሊ ይብሉዎ ነይሮም። ቀልጢፉ ይቕበል፡ ቀልጢፉ ድማ ይድርቢ። ቀልጢፉ ይለዓል፡ ምስ ደኸመ ድማ የጽቅጥ። ኣብ ሜዳ ይዋጋእ፡ ኣብ ኤውሮጳን ኣመሪካን ከይዱ ድማ ውልቃዊ ዋኒኑ የካይድ። ኣብ ሜዳ ማርኪስት፡ ኣብ ግዜ ናጽነት ድማ ማሪታውን ኣኽራርን ይኸውን። ሓቁ እዩ ናፖለዮን ንወድሰብ ከም ባምቡላ ወይ ሮቦት ዚቖጽሮ። ብደጋዊ ኩነታት ናብ ዝደለኻዮ ኪዕጸፍ ስለ ዚኽእል።

ኣብዚ እዋንዚ መብዛሕትኦም መንእሰያት ኤርትራ ኣብ ኤርትራ የለዉን። ተሰዲዶም እዮም ዚነብሩ ዘለዉ። ብፖለቲካን ብውግእን ብወትሃደራውነትን ዝደኸሙ ይመስሉ። ሓቃቶም እዮም።

ሰላሳ ዓመት ዝወደበን ዝተወዳደበን ውድብ፡ ናጽነት እኳ እንተ ኣምጸአ፡ ሰላምን ቅሳነትን ብልጽግናን ሓድነትን ስኒትን ግን ከምጽእ ኣይከኣለን። ሰላሳ ዓመታት እተቓለሰ ውድብ፡ ንኤርትራውያን ነታ ጥንታዊትን ናይ ኣቦታቶም ሓርነታዊ ሓበን እኳ እንተ መለሰሎም፡ ኣብታ ሃገር ኪቕመጡ ግን ኣየፍቀደሎምን። ሰላሳ ዓመት እተጋደለ ውድብ፡ ባንዴራ እኳ እንተ ኣምጸአ፡ ህውከት ሒዙ እዩ ንኸተማ ዝኣተወ።

በዝን ክንድዝን ደኾን ይኸውን መንእሰያትና ናይ ኲናት ደቦለሳ ወይ ድኻም (ዎር ወይ ባትል ፋቲግ) ሒዙዎም ዘሎ። ኣብዛ ዓለም እኮ እተፈላለየ ናይ ኣእምሮ ሕማም እዩ ዘሎ። ናይ ፖለቲካን ናይ ኲናትን ፎብያ ዶ ንበሎ። ናይ ሃገርና ኩነታት ከምቲ ንሓሞት ኢሎም ዝሓረዱዎ በጊዕስ ሓሞት ሰኣኑሉ ኢዩ ኮይኑ ዘሎ። ኩለን ንሓሞት ኢልካ እትሓርደን ኣባጊዕ ሓሞት ምስ እትስእነለን፡ በጊዕ ሕረድ ኣይመጸካን። ሓሞት ዘይትረኽበላ! እንታይ ክትገብረልካ።

መንእሰይ ኤርትራ፡ ብሓቂ ደኺሙን ተወጺዑን ተገፊዑን ተዋሪዱን ተበዲሉን ዓስቡ ስኢኑን እዩ። ስለዚ ንኹሉ ፖለቲካ ብሕማቕ ዓይንን መንፈስን እዩ ዚርእዮ። ንኹሉ ጸላኢኡ ገይሩ ይርእዮ። ኩሉ ኪጸቕጦ ዝመጽእ ዘሎ ይመስሎ። ኩሉ ንኺላገጸሉ ዚለዓል ዘሎ ይመስሎ። ሓቁ፡ ካብቲ ዝሓለፈ ቃልሲ እንታይዶ ረኺቡ እዩ?

መንእሰይ ኤርትራ ዓቕሉ እናጽበበ መጺኡ። ካልእ ሓሳብ ኪቕበል ኣይደልን። እዚ ድማ ነጸብራቕ ናይቲ ካልእ ሰልፊ ኪቕበል ዘይደሊ ዝነበረ ሰላሳ ዓመት እተቓለሰ ውድብ ባህርያት እዩ። እቲ ናባይ ግደፉዎ፡ ኣነ እየ ዝፈልጥ፡ ብዘይካይ ካእል ሰልፊ ኣየፍቅድን እየ ዝብል ዝነበረ ውድብ፡ ብሳዋን ብኻልእ ሜላታትን ገይሩ ነቲ ዶክትሪናቱ ኣብ መንእሰያት ከም ዚሰርጽ ስለ ዝገበረ፡ እቲ መንእሰይ ግድን በቲ ናይቲ ውድብ መገዲ ኪጎዓዝ ነይሩዎ። ነዚ ድማ ኣብ ኩሉ ባህርያቱ የርእዮ ኣሎ።

በዝን ክንድዝን ዶ ይኸውን ኣብ ኩሉ ናይ ኤርትራውያን ፖለቲካዊ ኣኼባታት ባእስን ዕግርግርን ዘይምቅዳውን ዚረአ። ኩሉ ብነድርን ብስምዒትን ብጸርፍን ይካየድ። ብዘይምስምማዕ ድማ ይድምደም። ብድሕሪኡ ሕሜትን ጸለመን።

መንእሰይ ኣብዚ ናይ ድኽመት ዓዘቕቲ ተተኺሉ ስለ ዘሎ፡ ብዛዕባ ውልቃዊ ህይወቱ ጥራይ ኪሓስብ እዩ ዚደሊ። ኣብዛ ዓለም ተደሲቱ ከሕልፋ፡ ኣብታ እትመጽእ ድማ ኣብ ገነቱ ኪነብር።

ውልቃውነት ንምዕቃብ ናብ ኣውራጃውነትን ከንቱ ኣምልኾን ይሽመም። ብዓሌትን ብሃይማኖትን ምፍልላይ ይጅምር። ነቲ ዚሓስብ ኣእምሮኡ ብሕልሚ ይትክኦ። ተወዲብና፡ ተቓሊስና፡ ተሳቒና፡ ተሰዊእና፡ እንታይ ኣምጺእና ዚብል ሕቶ ብተደጋጋሚ ንኣእምሮኡ ይህውኾ።

ኣብ ሃገር ባዕዲ ኮይኑ ዘይተሳነየ መንእሰይ ደኣ ናብ ዓዱ ተመሊሱ እንታይ ዓይነት ኤርትራ ኪፈጥር እዩ? ኣብ ሃገር ጓና ዘይተረዳድአን ዘይተሰማምዐን ህዝቢ ደኣ ናብታ እትጽበዮ ዘላ ኤርትራ ምስ ተመልሰ እንታይ እዩ ከርእየና?

ሓደ ካብቲ ንመንእሰያት ኤርትራ ከም ጸገም ኮይኑ ምስጓም ከሊኡዎም ዘሎ ረቛሒ ናይ ኣእምሮ ምጽባብ እዩ። እዚ ድማ ኣብ ኤርትራ ብዓቢኡ፡ ኣብ ሳዋ ድማ ብፍላይ እተወርሰ ኣተሓሳስባ እዩ። መብዛሕትኡ ኤርትራዊ መንእሰይ ኣግፊሕካ ናይ ምሕሳብ ክእለቱ እተነጥቀ ይመስል። ኣግፊሕካ ምሕሳብ ከም ምኽሓድ ሃገር እዩ ዚቝጸር ዘሎ። ኣግፊሕካ እንተ ሓሲብካ ጽባሕ ንግሆ ንትግራዎት ኣሕዋትና ክትብሎም ኢኻ። እግፊሕካ እንተ ሓሲብካ ኩሉ ሰብ ሓደ እዩ ክትብል ኢኻሞ፡ ነቶም ከምቲ ናትካ ዘይሓስቡ ወይ ዘይኣምኑ ሰባት ክትሓቝፎም ክትጅምር ኢኻ። ስለዚ፡ ኣግፊሕካ ምሕሳብ ሓደገኛ እዩ። እዚ እዩ እቲ ጸገም። እቲ ኣስፊሕካ ናይ ምሕሳብ ዓቕሚ ብፖለቲካዊ ሜላታት ከም ዚጠፍእ ተገይሩ እዩ። ኩሉ ገና ከይጀመረ፡ ፈላጥ፤ ኩሉ ሊቅ፡ ኩሉ ፈትፊቱ ዚትንትን ኮይኑ ይረኣዮ። ኪሰምዓካ ድማ ኣይደልን።

ከምዚ ዓይነት ኣረኣእያ ምስቲ ኣብ ላዕሊ እተጠቕሰ ናይ ተስፋ ምቝራጽ ባህርያት ተሓዊሱ ነቲ መንእሰይ ኣዛሕቲሉዎ ካብኡ ዝተረፈ ድማ ኣድኪሙዎ ይርከብ ኣሎ።

ኣብ ፓልቶክ ጸርፍን ዕግርግርን፡ ኣብ ግዜ ሓዘን (ኣማኢት ኣብ ባሕርን ምድረበዳን እናጠፍኡ) ጓይላን ዳንኬራን። ኣብ ግዜ ኣስተምህሮ፡ ምጽላምን ምዝንጣልን። ኣብ መገዲ ተረጋጊጽካ ምሕላፍ፡ ኣብ ውራይን ቀብርን ምፍልላይ ወዘተ.

ከምቲ ኣቐዲመ ኣብቲ ካልኣይ ክፋል ዝበልኩዎ፡ ንርእሱ ሓራ ዘይኮነ ሓራ-ኣውጻኢ፡ ሓራ ከውጽኣካ ኣይክእልን። እቲ መውጽእ ሓራ ነቲ ናጻ ዚገብር ባህልና ኣበላሺዩዎ እዩ፡ ነቲ ኣብ ኣርበዓታት ዝነበረና ናጻ ናይ ምጽሓፍ መሰላት ዓጽዩዎ። ንክብርና ኣትሒቱዎ።  ነቲ ናይ ኣቦታትና ናይ ምጽውዋር ባህሊ ኣብሪሱዎ። ኣብቶም መንእሰያት ድማ ዘይሕከኽ ናይ ኣእምሮ በሰላታት ገዲፉ።

እዚ ወለዶዚ ዝጠፍአ ይመስል። ግን ተስፋ ምቝራጽ ኣየድልን። ነቲ መንእሰይ ዘነቓቕሕ ኩሉ ንጥፈታት ምክያድ። ብጽሑፍ ይኹን ብተዋስኦ ወይ ብኣስተምህሮ ጌርካ ኣእምሮኡ ከም ዚሰፍሕ ምግባር።

ስለዚ እቲ ሓድሽ ኲናት ምስ ሰብ ብረትን ታንክን ዘይኮነስ ምስ ዝንቡዕ ኣእምሮ ኪኸውን ይግባእ። ኣእምሮ ሰብ ብጠበንጃ ኪዕረ ኣይክእልን። ንሓሳብ ብኻልእ ሓሳብ ኢኻ እትዋግኦ። እቲ ዝዓበየ ውግእ ኣብ ሜዳ ዘይኮነስ ኣብ ኣእምሮን ኣብ ልብን ዚካየድ ውግእ እዩ።

ኩሉ ሰብ ነዛ ዓዲ (ኤርትራ) ገገዲፉዋ ይኸይድ ኣሎ። ኤርትራ ሰብ ነይራ እንተ ትኸውን ከምዚ ምበለት ነይራ ’ኩሉ ገገዲፉኒ ከይዱ፡ ኣነን እህህታን ጥራይ ተሪፍና’። ስለዚ ንኤርትራ ብሓቂ ክንክሕሳ እንተ ደኣ ዄንና ካልእ ተሪፉ ኣብ ዘዘለናዮ ኣእምሮና ከነስፍሕን፡ ልብና ከነዕብን፡ ክንመዓዓድን፡ ክንከባበርን ክንሳነን ክንጸዋወርን ይግበኣና።