ዘርእስቱ ጽሑፍ፡ ስእሊ ሓርበኛን ህቡብ ጋዜጠኛን ሓው ኣማኑኤል እያሱን ክቡር ሓው ኣቶ ሳልሕ ቃድን ኣስንዩ ምስ ረኣኹዎ፡ ደጋጊመ ነቢበዮ። ድሕሪ’ቲ ትርጉሙ ብንጹር ዘይርድኣካ ኣርእስቲ ምንባበይ ከኣ ነቲ ኣብ እግሩ ዝነበረ ካብ ሓሙሽተ መስመር ዘይሓልፍ ጽሑፍ ቀጺለ ነበብኩ። እናነበብኩ ከለኹ ግን “ወኻርያስ ጻድቕ ክትመስል ዝዋዉዕ ትኣስር!” እትብል ምስላ ኣቦዋት ሃንደበት ቅጅል ኢላትኒ። ብልበይ ድማ ደገምኩዋ። ብመገረም ኔት እውን ከም ወትሩ ኣዝየ ተገረምኩ። ያኢ እዛ ንየዋሃት፣ ሰንኮፋት፣ ስልንስላት (ነግፈረግ በሃልቲ) ሕዩራት መረባዕ፣ ደለይቲ ምኽንያትን ተበለጽትን ንምድዕዓስን ‘ካብ ህግደፍ ዝሓይሽ የለን!’ ብምባል እናኣመኽነዩን እናወደሱን ኣብ ትሪም ዝበለት ከበሮ ብምስዕሳዕ ስቓይ ህዝቢ ኤርትራ ኣብ ምንዋሕ ክሳዶም ንኸትርሩ ዝከኣላ ትገብር ዘላ ሃርደ ቢሳ (ኣንፈታ ዘይፍሉጥ) መርበብ ሓበሬታስ፡ ያኢ ሓላይት ሃገርን ህዝብን ክትመስል፡ ነቲ ዓለም ብዓለሙ ዝፈልጦ ድኽመት ዓምቢ (ምስ ወደቐ ወይ ድማ ብደዉ ከሎ ነቒጹ ኪዕምብዂ ዚጀመረ ቆልቋል) ህግደፍ ብጉልባብ ሃገራውነት ክትሸፋፍን ምፍታና ኣስደሚሙኒ።

ጃንዳ ህግደፍ ኣብ ዙይን (ሬሳ ናብ መቓብር ዚወስድ መሐንገጢ ባላታት ዘለዎ ዓራት) ተሰቒሉ ኣጐበር (ናይ ዙይን መኽደኒ ረጒድ ምንጻፍ መሳሊ ጸሊም ሽፋን) ተኸዲኑ ቀባሪ ዝጽበ ዘሎ ናይ ውሑዳን ኣዕናዊ ጉጅለ ምዃኑ ንወያነ ያኢ ጠፊኡዎስ ካብ ብዓል ኣማኑኤል እያሱ ነጋሪ ደልዩ! እዚ ደኣ’ሞ ንቐባሪ ከም ምርዳእ እንዳኣሉ ዚሕሰብ! ንማለቱ ኢና ንዛረብ ዘለና’ምበር ልዕልና ሕጊ ብሓይሊ ከም ዝዕቀብ፡ ዚሓየለ ኣጽዋር ሓይሊውን ሓድነት ምዃኑ ንዝፈልጥ ሰብሲ ብዛዕባ’ዚ መብርሂውን ዘድልዮ ኣይኮነን።

ህዝቢ ኤርትራ ኸኣ ፈንጊ (ጃንዳ) ህግደፍ፡ ነዘን ክልተ ኣዝየን ኣገደስቲ ግምጃ ክብሪ ስለ ዝቐንጠጦ’ዩ ከም ሓደ ንዘይከኣል ከም ዝከኣል ዝገበረ ሃጥር (ጅግና)፡ መሬቱን ክብሩን ከየኽብር፡ ሎሚ ነቲ ሕጊ ዓለም እጀታኡ ከም ዝኾነ ዝነገሮ መሬቱ፡ ዓንተር ጎረቤት ብሓይሉ ጎቢጡ ንልዕሊ ዓሰርተው ሽዱሽተ ዓመታት ኣራጢጡሉ ከሎ ኣማዕድዩ ዝርእዮ ዘሎ። እወ፡ ብሰንኪ’ዚ ‘ናትካ’የ’ እናበለ ኣይኮነን ዶባቱን መሬቱን ከኽብር፡ ካብ ተዋጋኢት ላምውን ከድሕኖ ዘይክእል፡ ብዘይካ ምሕላው ስልጣኑ ካልእ ኣጀንዳ ዘይብሉ ደማሒ ተደፊሩ፡ ርእሱ ደፊኡ ዝነብር ዘሎ። ብርግጽ፡ እዚ ሕሱርን ስዑርን ጉጅለ’ዚ፡ ብኣፉ፣ ብእግሩ ብኢዱን ስለ ዝቐየዶዶ ኣይኮነን ነቲ ብወያነ ተጠሪሩ ዘሎ መሬቱ፡ ክንደይ ኣባጽሕ ከም ዘይከፈለሉ፡ ምእንቲ ስልጣን መላኺ ኣብ ሓደጋ ከይኣቱ፡ ምስ ምሉእ፡ መሬቱ ናይ ምኽባር መሰሉ፡ ኮር ተገምጠል ኮይኑ፡ ብእገዳን ወዲ እገዳን እናተዳህከ ብቁዝማ ኣማዕድዩ ዝርእዮ ዘሎ!

ኣንቲ ወ/ሮ መስደመም ኔት፡ ከምቲ፥ “ኣብዑር ምስላ ለመዱ፡ ሳዕሮም በሊዖም ከይጽመዱ” ዝብሉዎ ኮይኑኒ ናትኪ ነገር። ንሓርበኛታትን ውፉያትን ምውንጃልስ መልስሉ ደኣ፡ በዚ ዝርከብ ሃገራውነትን ተደናጋጽነትንሲ ዘሎ ኣይመስለንን። ኣይኮነንዶ እቲ ቀልቢ ዘሎዎ ክቡር ወዲ ሰብሲ እንስሳታትውን እንተኾኑ እዚ ፍሹል ክስኺ ጠላሕ ኣይብሎምን’ዩ። ስለዚ፡ ቅልጥፍ ኢልኪ ክስኺ ኣልዕሊ! ብሓቂ’የ ዝብለኪ መስደመም ኔት፡ “ሕለይ ዚበሉዎ መርዓውስ እግሪ ሓማተይ ቀጢኑ ኢሉ ይሓዝን!” ከም ዝብሃል፡ ጽባሕ ንግሆ ሓዳርኪ ምስ ጃንዳ ህግደፍ ዘይኮነስ ምስ ህዝቢ ኢኺ ክትወጺ’ሞ ብዛዕባ ህግደፍ ምሽቓል ገዲፍክስ ብዛዕባ ህዝቢ ደኣ ሕሰቢ።